Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Hordeum marinum & Viola canina

fotò
fotò
Estranglo-bèsti

Hordeum marinum

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Estranglo-chivau, Trauco-sa, Sauto-roubin.

Nom en français : Orge marine.

Descripcioun :
L'òrdi-marin èi coumun dins li prado salado gourgado d'aigo en ivèr. Flouris la primo e l'estiéu, la planto es un pau verdalo. Se destrìo de l'estranglo-chivau, proun coumuno d'en pertout, que sis espigueto toumbon un cop maduro. Èi peréu uno planto de l'an au contre de Hordeum secalinum. Verifica peréu que i'ague ges d'auriheto sus la fueio (Hordeum murinum). La subsp. presentado eici, èi marinum (espigueto esterlo de coustat emé de glumo diferènto).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Hordeum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Na
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mai à avoust

Liò : Prado salado
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurimediterrano
Ref. sc. : Hordeum marinum Huds., 1778

fotò
fotò
Vióuleto-fèro

Viola canina

Violaceae

Autre noum : Palengo.

Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.

Descripcioun :
La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.

Usanço :
Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Pelouso acido - Champino - Esclargido - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
RR
C
ges

Hordeum marinum & Viola canina

ges
CCC
ges
R
R
ges
ges
ges

Coumpara Estranglo-bèsti emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióuleto-fèro emé uno autro planto

fotò